Моўныя дамовы
У большасці выпадкаў, Вэб-сервер W3C вяртае дакументы на ангельскай мове і адлюстроўвае перакладзеныя дакументы, толькі калі карыстальнік сапраўды гэтага захоча, шляхам кліку на адпаведную спасылку. Але, у некаторых выпадках (у некаторых тэкстах, і г.д.) усё наадварот: Вэб-сервер, па змаўчанні, вяртае дакумент на мове карыстальніка, а на ангельскай мове - толькі калі карыстальнік выклікае адпаведную спасылку.
Аўтаматычны працэс звароту карыстальніку старонак на яго мове, завецца моўнай дамовай і з'яўляецца асаблівасцю HTTP. Спосаб працы, прынамсі, на гэтым сайце, складаецца ў тым, што кожны асобны дакумент - гэта асобны URL, які ўтрымоўвае спасылкі на ўсе пераклады. URL, у нашым выпадку, фармуецца выключэннем .html пашырэння: калі ў нас ангельскі дакумент http://www.w3.org/foo.html, тады асноўны URL - гэта http://www.w3.org/foo.
Калі карыстальнік націскае на спасылку асноўнага дакументу, сервер глядзіць на ўпадабаную мову карыстальніка (якую ён перадае з запытам на сам дакумент) і параўноўвае яго запрос са спісам даступных URL. Сервер вяртае неабходны дакумент
Шматлікія агляднікі дазваляюць карыстальнікам канфігураваць моўныя перавагі (вы, нават, можаце мець больш за адну), але, па змаўчанні, асноўная мова - гэта мова меню аглядніка.
У прыватнасці, гэта азначае, што, калі вы жадаеце зрабіць спасылку непасрэдна на
ангельскі варыянт дакумента, вам неабходна зазначыць .html у канцы.
Як было азначана вышэй, у большасці выпадкаў, сервер W3C звяртае ангельскі дакумент у любым выпадку, нават, калі ў URL не .html на канцы. Але, ў некаторых выпадках, моўная дамова выконваецца і сервер вяртае URL перакладу.
